Maaike van Mourik

 

Het sporten vormde voor haar een belangrijke bezigheid naast al het andere. Altijd een combinatie van zowel sportief als fanatiek bezig zijn op het veld of op de baan. Haar ‘sportavontuur’ begon al in de vroege jeugd met een tennisracket in de hand op de banen van een klein Zuid-Hollands dorp. Wat later volgde de hockeystick als sportwapen nummer twee. Eenmaal met het gezin neergestreken in Zeist aan het begin van deze eeuw vormde Shot en Schaerweijde haar verenigingen. Dat er naast racket en stick nog eentje bij zou komen kwam puur door de komst van blauwe kunstgrasbanen binnen glas op het fraaie Shotse park een paar straten verderop. Haar imposante sportcarrière van een halve eeuw werd bewust en familiair met haar man en kinderen afgesloten op één van die padelbanen. Maaike van Mourik is 57 jaar geworden.

 

Terwijl ze in de begintijd een plek zocht en al snel vond ‘sportcomplex breed’ aan de Krakelingweg in een vrouwen hockeyteam (later veterinnen) en in een gemengd zaterdag tennisteam (later een damesgroep), stond ze, net goed en wel geïntegreerd, vermeld op de agenda van de Algemene Ledenvergadering van Shot. Voorgedragen als penningmeester. Hoe ze die bestuursfunctie oppakte heb ik aan den lijve ondervonden. Ze was namelijk amper benoemd of ik werd opgebeld. Zij wilde graag met mij de financiën doornemen van het open toernooi, een regionaal en landelijk Shotevenement in juli dat ik al jaar en dag organiseerde. Ik een middag richting huiskamer aan die prinselijke straat waar klein grut zich in de speelhoek vermaakte en wij aan de (eet)tafel wat verderop het hele OT-ping-ping-plaatje stap voor stap doornamen. De kersverse penningmeester was belangstellend, had zich goed voorbereid, had vragen, crea voorstellen, gaf mij volop ruimte. Bij elkaar een uiterst plezierig gebeuren die middag. Een gedachte na vertrek was zeker ‘aan zo iemand hebben we veel op de club’.

 

Terugkijkend op haar bestuursperiode worden in de eerste plaats de eigenschappen kernachtig, to-the-point en constructief genoemd. Daarnaast verfrissend waar het ideeën betrof over nieuwe zaken. In dat kader was er meteen een belangrijke aan de orde in haar bestuurlijke (start)jaar 2003: wat willen we met het oude clubhuis? Een nieuwe op de oude plek of toch eentje bouwen op het ooit aangekochte en nu lege veld A of, als laatste smaak, toch eentje bouwen aan het clubhuis van de buren van Schaerweijde vast? Ook Maaike zette flink in om alle opties grondig te onderzoeken.

 

Als haar vele competitiejaren ter sprake komen vliegen de namen van menig teamgenoot over tafel. Van het zaterdagse damesteam met Simone, Ilonka, Willemien, Barbara en Loes tot aan het gemengde team samen met Anja, Maurits, Marjolijn, Diederik en John. Vast nog veel meer. Winstpartijen door de jaren heen: niet te tellen.

Naast de winstpartijen in de padelcompetitie van vorig jaar en het vaak meedoen aan het Sherry Tea-toernooi , waren daar een aantal titels door vele jaren heen bij de clubkampioenschappen van Shot. Wat jaren terug een DD35-titel en tijdens de laatste Onderlinge van 2021 succesvol in de DD1. Haar dubbelpartner Anja denkt daar met plezier aan terug. ‘Ze straalde een en al sportiviteit uit. Ze was sterk, positief, vrolijk en we hadden lol met elkaar. Tuurlijk een fanatieke Maaike, ze ging er altijd voor, telkens op een leuke, sportieve manier’. De foto van Maaike bij dit verhaal is genomen tijdens de prijsuitreiking van die Onderlinge afgelopen jaar.

 

Haar goede (tennis)vriendin Simone wil toch ook hier nog graag ‘iets typisch Maaike’ kwijt. Ja, ja. ‘Ze kon op de baan soms best wel eigenwijs zijn. Dat ze dan in de dubbel altijd op de lijn van het servicevak bleef staan als ze de netspeler was. En of het nu in de training was dat er door trainster Mirjam werd gezegd dat ze naar voren moest, of door haar medespelers, ze bleef gewoon op haar oude vertrouwde plek staan want zoals ze zelf zei ‘dat geeft me wat extra tijd om de bal te zien aankomen’. Ach ja, zeg ik dan, zo heeft toch iedereen …. wat.

 

Velen, zeker ook op Shot, denken aan Maaike terug met een grote dosis plezier en waardering. Een sportieve doorzetter tot het aller allerlaatst.Wil vanaf deze plek echtgenoot Maarten en de kinderen Ewoud, Jeroen en Stijn (inmiddels drie studentikoze mannen) heel veel sterkte wensen de komende tijd.

 

Wil tenslotte voor veel input voor dit verhaal dank zeggen aan Simone Sars-Huijser van Reenen, Anja van der Vaart-Telkamp, Maarten van Mourik en Ton Croiset van Uchelen.

 

Zeist, 16 juni 2022