Shotter Stian Klaassen Nationaal Jeugdkampioen 2019
09 augustus 2019
door Niek Boot
Je zult thuis maar te horen krijgen: we gaan verhuizen. Ach, straatje verder, huisje van maat X naar XL, komt wel vaker voor, ook onder Shotleden. Toch andere koek als er aan wordt toegevoegd dat het nieuwe onderkomen ruim zesduidend kilometer vrij westwaarts is gelegen. Daar ging de familie Klaassen. Van Zeist naar het Canadese Toronto. Tenniszoon Stian trok, nuchter en wel zoals hij in ieder geval overkomt, zijn eigen plan. Negen maanden Secondary- en tennisschool aan de ene kant van de oceaan, de zomerperiode met racket en bal weer richting het Zeister groen aan de andere kant van de plas om toernooien te spelen. Zomer twee kende in juli een geweldig resultaat. Hij sloeg zich naar de landstitel in zowel het enkel- als het dubbelspel in de jeugdleeftijd tot en met zestien jaar. Wat een grootse prestatie. Een felicitatie meer dan waard.
Meer nog zelfs want een dag na het behalen van zijn nationale titel zat hij tegenover mij om over zijn tenniscarrière te vertellen en natuurlijk over die zeer succesvolle Nederlandse Jeugdkampioenschappen (NJK).
Het racket zonder snaren
Kristine en Frans, de ouders van Stian, namen het vijfjarige mannetje mee naar Shot. Zij gingen tennissen. Hij moest zich maar vermaken. Plots zag ‘de kleine’ een racket liggen. Hij weet het zelf nog nu ruim tien jaar later. “Snaren zaten er niet in. Pakte het op en ging er mee slaan. Zag er blijkbaar wel goed uit vond ook trainster Mirjam. Ik moest maar zo snel mogelijk lid worden en gaan trainen werd er gezegd”. De woorden werden in daden omgezet weet ook Mirjam Berkhout, hoofdtrainster van Shot, nog. “Omdat Stian bovengemiddelde sportaanleg had werd hij al jong lid en kwam hij in aanmerking voor selectietrainingen. Al vrij snel drie keer anderhalf uur in de week. Op het moment dat hij nog meer wilde trainen is hij overgestapt naar BK-tennis in Doorn. Uiteindelijk daar fulltime aan de slag gegaan. Bleef er maar één keertje over op Shot. Daarnaast heeft hij trouwens tot aan de verhuizing competitie voor Shot gespeeld”.
School en training in Canada
Na het selectiegebeuren op Shot volgde een paar jaar de tennisschool in Doorn. De tennisloopbaan moest worden voortgezet ondanks de verhuizing. Hoe? “Ik heb proeftrainingen gevolgd op twee tennisscholen. Eén daarvan is het geworden. Na school ga ik daar doordeweeks dagelijks naartoe. Ook op zaterdag. Bij elkaar ongeveer twintig uur per week”.
Weer gravel, toernooien en naar Sunny CampBegin juni zette Stian weer voet op Nederlandse bodem. Inmiddels een fors mannetje. Tenslotte in twee jaar tijd vijftien centimeter gegroeid. De toernooien volgden, week na week. Een ITF onder de achttien in Denemarken en jeugdtoernooien in Almere, Bakkum, Den Haag, Hillegom en Almere. Hij kijkt daar zelf positief op terug. “Om te beginnen is het altijd weer even wennen aan de overgang van hardcourt naar gravel. Voelde snel weer goed. Ook over mijn spel was ik tevreden. Het ging week na week beter en beter”.
De Stian-koffers zullen vast overvol zitten bij de oversteek naar Europa. Veel kan mee. Overheersend zullen de sportzaken zijn waaronder een stapeltje rackets. Niet alles kan trouwens mee het vliegtuig in. Wellicht het belangrijkste is de bespanmachine. Die bleef ook deze zomer achter in Noord-Amerika. Toch een kapotte bespanning? Ritje naar sporthuis Sunny Camp is ook Stian niet vreemd. “Wij verzorgen graag zijn bespanningen. Dat zijn er soms wel dertig in een zomerperiode. Leuk hoor”, meent Ben Greeven, eigenaar van de sportwinkel aan de Slotlaan in Zeist.
Het NJK
Lange tijd weg en dan toch met de nationale mee willen doen. De BK-mannen Tjerk Bogtstra en Martijn Voorbraak hielpen de inmiddels 16-jarige voor en tijdens ook dit toernooi. Een aanvraag voor een wildcard volgde, werd gehonoreerd en gezien zijn jeugdstatus volgde een plaatsing op plek vijf op een sheet van tweeëndertig.
Met een goed gevoel betrad Stian het gemalen baksteen op het Tulip Centre in Hilversum. De start liep goed. Een obstakel leek in de kwartfinale de favoriet. “De week ervoor had ik hem met tweemaal 6-2 verslagen. Ging met een goed gevoel de baan op. Won in drie sets”. Een bijkomstigheid was het tropische weer die week in Nederland. De tennisbond KNLTB had daarom de laatste dagen van deze nationale vervroegd naar acht uur ’s morgens. “Niet erg voor mij hoor. Was wel om kwart over vijf opstaan en om zeven uur trainen”. De vroege halve eindstrijd kende een spannende tweede set met setpoints voor en tegen. De beslissing viel in de tiebreak die Stian won. Zijn ouders waren inmiddels veilig geland en namen nog net het benutte matchpoint mee. De winnaar zelf over dé finale: “Vanaf het begin ging het goed, 4-1 voor, service liep goed, 6-3. In de tweede set brak ik op 2-2, liep uit naar 5-2, vijf breakpoints volgde, toch 6-2 winst. De nationale titel. Wat was ik blij en opgelucht”. Met Daan van Dijk pakte hij even later ook de nationale jeugdtitel in de dubbel.
Naar huis. En dan?
Nog een paar toernooien in een paar weken tijd en een vast trotse Stian stapt weer op het vliegtuig, ja, naar huis waar zeker ook de school weer wacht.
Wat gaat de toekomst brengen voor deze jeugdtennisser? “Kom volgend jaar weer deze kant op in de zomer. Blijf ik doen zolang ik het leuk blijf vinden. Volgend jaar ITF-jeugdtoernooien. Misschien een Future”. Eén groot doel? “Zou het prachtig vinden het jeugdtoernooi van Wimbledon te kunnen en mogen spelen”.
Ook vanuit Shot wensen wij Stian alle goeds toe ook op tennisgebied, vader Frans op hardloopgebied (blijven posten, leuk), het hele gezin natuurlijk veel voorspoed gewenst in het verre Toronto.
Nieuwscategorieën